Bazen behin, Veneziako gondola bat berezia zela. Hitz egiten zuen!
Bere jabea oso txarra zen: Bere bezeroekin oso ondo portatzen zen, baina Picolorekin (horrela deitzen zela gondola), oso txarto portatzen zen: Gauean ur hotzetan bakarrik uzten zuen pisu askorekin. Egun batean Picolok oso haserre esan zion:
-Horrela berriro erabiltzen badidazu ez naiz izango zure gondola!
Giorgiok harrituta esan zion beste aukera bat emateko. Picolok esan zionean baietz, Giorgio bazegoen telefonoz jakuzzi bat eskatzen Picolo bertan egoteko. Jakuzzia eskatu ondoren, kutxa guztiak bere gainetik eraman zituen eta oso ondo margotu zuen gondola. Picolo oso pozik jarri zen, Giorgio konturatu zelako bera ere inporantea zela enpresarako.
Egun batean Picolok esan zion Giorgiori begiak ixteko eta bere barruan ipintzea. Giorgiok begiak zabaldu zituenean ikusi zuen GRAN CANALEAN zegoela.
Picolo eta Giorgio oso lagunak izan ziren eta ondo bizi ziren.
Ane Martìnez
